kendimden çok tanrı hayal kırıklığına uğrattı beni.. derdi bir şair..

bak şimdi, ben burada olmadığım süre boyunca gayboldum . bir çıktım bir daha dönmedim.. bunu yapacağım belliymiş zaten. ben de yazılarımı okudum. ..

neyse. neyse ne.. şimdi durum bu, arada bir yazmışlığım oldu. bazen onları bazen birleri anlatabilirim. bazen anlatmadan çevresini dolaşır bazen hiç adım atmayabilirim. bazen bazen değildir..

b

bazen 33 yaşında olurum.. ve derim ki; 

yazmaya nasıl başlandığını unutacak kadar özledim, seni.. 

aradım da.. bir çok kez beceremedim aslında bunu. 

33 yaşında "beceremedim"lerle dolu bir hayat kurdum kendime, bir çok şeyi yaşamışken.. 

çokça, çokça süre aksini düşündüm.. ve şimdi tekrar düşünüyorum.. ilginçtir ki bu sefer kaybettiğimi düşünüyorum ancak bu seferki ağır.. 

öylesine ağır ki; okyanuslarca... 

sen hiç okyanus gördün mü?

ben üzerinden bir uçakla bile geçmedim henüz. henüz okyanusla ilgili bir deyim ya da atasözünün olmaması mı ya da benim bilmemem mi ?

ne anlatacak mıydım? nelerdi? 

bir okyanus gibi..

bilmiyorum..

döndüm.. şimdi burada ve tekrar sarhoşum..

anlatırım elbet yavaş yavaş ve çabucak..

bilmem.. bilemem.. hayat ya bu..