"kalbim çok acıyo.. öpte geçsin" dedi çocuk, kızın gözlerinin içine bakarak. umulmadık bir sokak köşesindeydiler ve yalnızdılar belki. belki tanrı vardı oralarda...
kim bilir, belki tanrı yoktu. tanrı yoktu belki... inanmazdı çocuk belki tanrıya falan ama bir büyü, bir çekim vardı aralarında.. belki tanrının varlığı gibi çekim filan da yoktu. hepsi yalandı baştan aşağı. inanışlar, aşklar, büyüler, çekim yasaları, herhangi bir aşka davet cümlesi, yada... yada herşey- hepsi yalan... yalnızdı çocuk orda kızın gözlerinin içine bakarken. ağlamaklı ve yalnız. kızın gözleri yalandı, öpünce geçmesi gibi... geçmezdi hiç bir şey öpünce. zaten o öpücükte yalandı; bir yudum olsun aşk var mıydı o öpücükte, bir yudum sevgi, bir dirhem şehvetten öte gitmezdi belki... kim bilir... tanrı bilir belki, her gece ağıt tadındaki dualar bilir, okunmuşlar, hacılar, hocalar bilir... dualar da yalandır belki.
her şey bir roldür, ve rolü yapan bilir ancak... acılar da roldür.. belki acır gerçekten. bir kalp acır, hem çok acır... ağlatır gerçekten. ama geçer...
Ve en sonunda herşey geçer... roller geçer, oyunlar geçer, yalanlar geçer. en önemlisi acılar geçer...
Fakat acıyı çekmiş olduğumuz asla geçmez... Gerçek acıyı çekmiş olduğumuz asla geçmez...
30 Aralık 2008 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
ben sevmiyorum bu yazıyı nedense ama aslında seviyorum.. ben seni seviyorum.. ve bu doğru.. bide sen öpünce geçiyo bazen..
Bence tanrı yok, adı aşk olan herkesin bulduğuna inandığı o duygu yok, birisine inanmak yok, güven yok...Hepsi yalan tek gerçek şuan çekilen acı tek gerçek kendime çektirdiğim acı.
Hissetiklerimi,düşündüklerimi çok güzel anlatmışsın. Özel bi yazı benim için.
Tek gerçek şu andır ve Ne varsa şu andır.
Teşekkürler Rahatsız..
Yorum Gönder