21 Nisan 2009 Salı
uyanış ninnisine dair
yokluğuma yattım ve uykuya daldım;
bir sonraki adımda olmamak için
dualar savurdum tanrıya,
inanmadım,
tanrı da inanmadı...
yalnız kaldık yoklukta,
koca bir boşluktu yokluğumuz.
olmayan bir boşluk...
ikimizde kaybolmuştuk...
bomboştuk..
biz ancak kavranabilir saçmalıklardık.
tek varlığımız boşluktu.
inancımız; kaybolmuşluk.....
(2 aralık 2007)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder