ben de ıssız oldum

Dün ofise geldim.. sabah sabah... hava eksi bilmem kaç. ofis buz gibi...

bilgisayarımı açıyorum. işlerden önce eski ünv. arkadaşlarımla günaydınlaşmak için msni açıyorum. ardından işlerime...

son zamanlarda herkes msnde bir ıssız adam oldu ki sormayın. bakıyorum herkes ıssız olmuş.

merak ediyorum : ıssız nasıl olunur...?

iş çıkışı koşar adım filme gidiyorum. (ben de ıssız olmak istiyorum) (hatta o kadar malım ki; bu kadar insan ıssızken ben nasıl ıssız olmayım dağlaarrr !!!) bir gram ağlamıyorum filmde. (odunum evet..) herkes ağlıyor oysa. ben de ağlamalıyım.

neyse film sonuna geliyoruz. salonun ışıkları açılıyor, etrafıma bakıyorum:
filmden önce kendileri olan herkes ıssız... hatta o kadar ıssızlar ki, sevgilisiyle gelenler bile sevgilisine dönüp:

"ben ayrılmak istiyorum ada" diyecek...

aklımda acayip sorular oluşuyor. neden bilmiyorum. ortamın bu kadar ıssız olmasından olsa gerek. "Ulan" diyorum, "ıssız" olmadan önce recep olmuştum (ivedik olan), sonra bi ara Cem Yılmaz oldum. böyle espriler şakalar fln gırla gidiyodu yani.. e ama ondan da önce ben "polat" yada "çakır" (ne skmse artık) olmuştum... 4-5 yıl önce de miroğlu mu ne haltsa ona da benzemiştim... ne iyi oyuncuyum lan ben.. çok ıssızım allahıma.

iyi oyuncu olma düşüncesi takılıyor aklıma... "yönetmenler niye bizi kullanmıyor ki" diye düşünüyorum... gazla her şey olurum ben ya.. hatta baksana etrafına ne çok ıssız var.. benle beraber hepsi önce recep, polat, cem, miroğlu artık ne varsa ondan oldular...

yok yok.. galiba salağım ben ya.. yönetmenler harbi bizi kullanıyor. ağlatıyorlar ıssız olyorum, gazlıyorlar adam vuruyorum... sanırım ben Aziz Nesin'in bahsettiği %70lik kitleyim. (tek başıma)

artık zeki olmaya karar verdim. ıssız filan değilim ben...

burdan yönetmenlere sesleniyorum.. bizi ıssız yapmayın. bizim gibi salakları kullanmayın.. tamam benim gibi malların üzerinden güzel para kazanıyorsunuz, evet, ama bu filmleri izlemekten bi gün beynimi kullanamaz hale geleceğiz. ve benim gibi milyonlarca ıssız var. bir gün film izleyecek zekaya sahip kitle kalmayacak..

bu kadar mı biz değiliz diye düşünüyorum... bu kadar mı kendimiz değiliz ki; izlediğimiz filmden-diziden biri oluyorz. recep tayyibin bir sözü geliyor aklıma (azıcık daha farklı söyleseydi tek doğru sözü olurdu) biz batının salaklığını aldık... (recep bunları duysaydı Hegel'in Marx'a seslendiği gibi bana seslenirdi heralde) (bkz: beni bir sen anladın; sen de yanlış anladın)

sonra kendimiz olmaktan ne kadar sıkıldığımızı farkediyorum. SüperOnline reklamı bile "ayda 14.90'a istediğiniz kişi olun" diye reklam yapıyor..

artık orda burda birileri olmamaya karar veriyorum... kendim olmaya karar veriyorum... yönetmenlere karşı örgütlenelim.... ve Diyorum ki:

"dünyanın bütün ıssızları birleşin !"

(ama bi gün türkiyedeki her doğru eylem gibi bu da yarım kalacak ve unutulacak biliyorum) ( evet o kadar salağım ki, her şeyi unutabilirm)

(bi ara "biz kaç kişiyiz" diye bişi vardı sahi ne oldu o? ) (ben ayda 14.90'a istediğim kişi olmaya devam ediyorum)

okurken dinlenmesi gereken: kaç kişiydik o zaman kaç kişi kaldık şimdi... MFö (adını unuttum şarkının) (evet unuttum)


"ada bu çok güzel... ada... ada.. bu çok güzel... ımhh"