döndü geldi düne,
sözler çıktı ağzından, bence bomboş:
Duvardaki bu pütür,
bu su izi,
kozmik bir patlama,
kafamın dışında...
yalınlık değil bu var olan,
kaybolmak değil,
ışık yok,
yolumuzu arıyoruz.
şeritler yok,
gerçeği arıyoruz.
şu koca kozmoz,
aklımızın yetmediği kadar.
ve kader ne getirir, bilinmez.
bilinmeze olan bu yolculuğumuz..
var eden bizleri,
yok eden bizler,
kaybeden..
kayıp bedenlerimiz,
ocağa düşen,
pişmek gibi,
kaynayan ve kaynaşan.
Her zaman,
Geç zaman,
saati bilmiyorum,
yürüyerek bir yıl..
benim değil bu ayaklar,
izleri takip ediyorum..
bu su izi,
belki bir nehir geçmiş buradan,
okyanusa umudu bir o kadar var,
bir o kadar imkansız.
bir o kadar bir,
yok/muşçasına..
bir öyküsü yaşamın..
yalınlık değil, var oluş...
Şans..
değil.
zaman,
normal,
değil.
yol..
bu ev,
bu duvarlar,
bu tavandaki suyun izi..
bu grilik,
zaman kayıp.
şeritler yok,
gerçeği arıyoruz.
kendimize ait bir orman,
bir su..
gibi..
öyküsü yaşamın ve varlığın.
bu yalnızlık,
sönmesi ateşin,
imkansız, artık.
Şans, gerçek değil, duvarlar, su izi,
gerçek değil,
zaman,
geç,
hep...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder