kötü elma ve bir başka boyut belki

 şöyle bir parça bulundu bu gün göklerden gelen... 

Uyandığımda kavrulan soğan kokusunu duyduğum, 

pişen ekmeği izlediğim zamanları özledim.

bir müzik daha olsun mutfaktan taşan,

güzel çocuklar, onlar da güzel yemek yesin..

ölmeyecek miyiz? 

zaman değil mi mona lisayı bile yıpratan.. 

derken, bir şefin tarif defterinde şöyle notlar yazılmıştı: 

"zaman, alır, o , zaman, olur."

bir bulut beynim,

üflesen dağılacak..

silahlara gerek yok. 

diğer toz zerrelerinin arasında,

küçücük bir toz zerresi yani..

elbet savrulacak.. 

kaybolacak bu düşler.. 

imgeler.. 

sesler..

müzik,

başlasın,

dans etmeye,

tanrı,

ayaklarımın altında, 

ellerimin içinde,

düşlerimin dibinde,

aklımda, 

ben de kaybolmalıyız. 

varlığımın içindeki yokluk değil, 

"yoksun"luğun var ettiği,

içimdeki karadelik.. 

içinden fışkıran yaşam.. 

yürünen bu yollar,

yıllardır,

bir düş, 

elbet savrulacak,

dağılacak ortalığa,

tohumlar..

imgelem..

sarıl.

bir kez daha.

kafama dokun ki, 

hissedeyim.

bir insan beynim. 

üfle sen dağılacak..

kaybolacağım..

seslerinin içinde.

müzik,

devam ediyor...